MISJA RAPORT

YEGUARIZO, PARAGWAJ 2008

Kraj:

Paragwaj jest krajem śródlądowym, otoczony Argentynie, Boliwia, i Brazylia. To liczy 6.5 mln więcej niż jedna trzecia ludności żyje w ubóstwie. Mieszkańcy Paragwaju są mieszane hiszpańskiego i Guarani indyjskiego pochodzenia. Guarani i hiszpański są oficjalnymi językami kraju.

Klinika:

Clyde E. Bay Fundacja została zainaugurowana w 1999 w Paragwaju, Ameryka Południowa. i Clyde. Bay i jego żona, Celmira (Ellie) Bay wykorzystać swoje oszczędności całego życia, aby rozpocząć klinikę medyczną. W 2003, Clyde zmarł pozostawiając Ellie jako dyrektor kliniki. Ellie jest zarejestrowanym pielęgniarki i wycofał się z pracy na Korpus Pokoju w Paragwaju. Od momentu otwarcia, fundacja wzrosła i rozszerzony zaoferować swoje usługi w zakresie medycyny ogólnej, stomatologia, ginekologia, zdrowie psychiczne, pediatria, usługi transportu medycznego w nagłych wypadkach, i farmacji. Fundacja posiada również dwa technicznych szkołach pielęgniarskich.

Drużyna:

Charles Covington, Misja Lider, jest rodowitym Virginian ale teraz mieszka w Lake Mary, FL. Ma dwie córki, są, i siedmiu wnuków; żyją w Sanford, FL, Brookline, MA, Langley, VA. przed udaniem, Charlie pracował jako inspektor pocztowej U. S. Postal Service Kontrola i Audytor dla American Automobile Association. Jest członkiem od Silver Springs, Florida Lions Club, Skarbnik VOSH International oraz dyrektorem na VOSH Południowo Nadzorczej. Charlie współzałożycielem VOSH Południowo Rozdział John Gehrig i Harolda Babine w 1996 i doprowadziła misje do Chorwacji, Bułgaria (2), Węgry, Republika Dominikany (2), Peru, Paragwaj (4), Wietnam, Etiopia i Kamerunu, a także brał udział w misjach w Brazylii, Rumunia, Ukraina, Meksyk, i Peru.

dr. John Spencer, nasza niestrudzona dyrektorem kliniki, ukończył Illinois College of Optometry. Jest okulista z Allina w West St. Paweł, Minnesota, gdzie praktykuje się w otoczeniu grupy multi-specjalność. dr. Spencer był na wielu misjach VOSH i nadal będzie uczestniczyć w wielu innych w kolejnych miesiącach i latach. Ten wyjazd był szczególnie specjalnego dla niego, bo towarzyszył swojej córki, Marie.

dr. Nelson Rivera ukończył Interamerican University School of Optometry w Puerto ryż w 1996. Obecnie mieszka w Dallas, TX, ale pochodzi z Puerto Rico. Był na VOSH Międzynarodowej Rady od 2005 i zawsze chciał iść na misję Charlie Covington, ale nigdy nie mógł sobie na to pozwolić. jednak, Tym razem jednak musiał udać się do Buenos Aires do Międzynarodowego Stowarzyszenia Zapobiegania ślepoty Kongresu (IAPB) a kiedy Charlie zmienił datę misji, był to jeden tydzień przed spotkaniem, więc to był doskonały czas, że był w stanie latać do Paragwaju na początku wraz z Laurą Brusi z UNLP VOSH (Argentyna) Rozdział. dr. Rivera miał kilka pamiętnych pacjentów, ale jednym z najbardziej pamiętnych był ośmioletni chłopiec, który potrzebuje recepty okularowe z OD -4.50 i OS -3.75 a gdy dał mu parę, która była rozsądna, chłopiec był cały w uśmiechach później.

Hunter Hill jest okulista z Nowej Zelandii i mieszka w małym miasteczku o nazwie Alexandra. Kiedy nie pracuje, on jest zbieranie jabłek z sadu, aby jego "Papa Hill i syn bio jabłkowego." Hunter zawsze chciała odwiedzić Amerykę Południową i podczas misji VOSH z Charliem, Jan, oraz Cookie w Kamerunie, usłyszał o podróży do Paragwaju i upewnić się, że mamy zamiar brać udział. Było wiele pamiętnych momentów z podróży dla Hunter z "bagna" pani, która była najszczęśliwszą pacjenta, że ​​nigdy nie widział po otrzymaniu parę +1.25 Okulary do wszystkich inspirujących wysiłków tłumaczy Peace Corps. Hunter na pewno wrócimy na kolejną misję Paragwaj.

Laura Brusi jest okulista, profesor na Wydziale Nauk Ścisłych (Universidad Nacional de La Plata) Argentyna. Jest dyrektorem VOSH szkoły rozdział UNLP-Cs Exactas a ona pełni funkcję kierownika projektu o nazwie "Visual Zdrowie dla wszystkich". "Visual Zdrowie dla wszystkich" składa się z uczniów, profesorowie, i liderów społeczności, które pracują razem jako zespół, aby zapewnić opiekę wizualnej społeczności z ograniczonymi zasobami. Od 2007, uczniowie ćwiczyli swoje umiejętności zawodowe w służbie dla innych i nie posiadają warsztatów profilaktycznych dla ludzi. Jakby Laura nie były wystarczająco zajęty, udaje mieć również prywatną praktykę optometria, jak również. Ona naprawdę zadowoleni z misji Paragwaj i chciałby dać jej podziękować za wszystko.

Alvina Bissoon jest z Calgary, Alberta Kanada i jest technika oczna na Gimbel Eye Center. Jej pragnienie, by służyć innym i wykorzystać swoje umiejętności dał jej motywację do przyłączenia VOSH. Ona zawsze będzie pamiętał poczucie przeżywania jak wdzięczny wszyscy pacjenci byli.

Beverly Curtis jest emerytowaną nauczycielką w szkole podstawowej, matka dwóch córek, i babcia z czterech. Ta misja do Paragwaju był jej drugi. Jej pierwszym zadaniem było 1997 na Węgrzech iw Chorwacji z VOSH Southeast. To był dr. Pierwsza misja i Charlie Johna Spencera było tam zbyt. Znalazła różnice między tymi dwoma wyjazdów zdumiewające. Powrót na Węgrzech iw Chorwacji, Pamięta, przechodząc od wsi do wsi. Czasami było trzy wsie dziennie i grupa spała w innym miejscu każdej nocy. Nigdy nie był hotel, ale nie było w szkole internat, dom prywatny, a dom, gospodarstwo z wychodka więc był znacznie różni się dla niej.

Caryl Mikrut (Ciastko) Jest emerytowanym nauczycielem w szkole podstawowej, matka pięciorga, Babka z siedmiu, a ostatnie wdowa. Jej pierwszym zadaniem było 1997 Węgier i Chorwacji, a ona została dzieje misji VOSH odkąd. Próbuje się w co najmniej dwóch lub więcej misji każdego roku. Byłby to jej trzeci raz do Paragwaju, a druga do Clyde E. Zatoka Clinic. Była zainteresowani, aby zobaczyć, jak bardzo poprawiła się Ellie i rozbudowany klinikę. Na wycieczkę kilka lat temu do Etiopii, tam tylko było trzech studentów i spędził większość czasu z lekarzami. Więc tym razem, spełniające wszystkie “dzieci” gdzieś był fantastyczny pomaga zwłaszcza w dozowaniu. Nie mogła sobie wyobrazić, jak by przetrwały bez pomocy uczniów szczególnie Dr. John jest kierowca był niewolnikiem, że. Dostała dziesięcioletnie wizy Paragwaj Argentyna, więc ona wyobraża sobie, że będzie z powrotem, gdy stwierdzi, że trudno powiedzieć "nie".

Suellen Brauer jest emerytowany nauczyciel matematyki z Decatur, Illinois. Brała udział w misji VOSH Południowo na Clyde E. Klinika Bay 2005 a także udział w misji VOSH Kentucky w Asuncion w 2006 w którym Ellie Bay, koordynowały wszystkie szczegóły misji. Suellen zależało zrobić to zadanie, aby zobaczyć wszystko, co ta kobieta była niesamowita realizowane w klinice. Ponieważ jest tam 2005, nie było wiele dodatków do kliniki takie jak na sali operacyjnej, Pokój dostawy, jak również szkoły pielęgniarskiej w trakcie budowy i zaczął. Było to szczególnie specjalne zadanie mające 12 studenci optometria zaangażowane.

Jerry i Joni Arvidson mieszkali całe życie w South St. Paweł, Minnesota. Oni są małżeństwem 51 roku, cztery dorosłych synów i osiem wnucząt, że wszyscy żyją w pobliżu. Jerry pełnił funkcję Starosty dla Lions International w 1990-91. Jak wszyscy prezesi zrobić, donosił kwartalnik ilu używanych okularów zebrano w swojej dzielnicy. Na jednym z tych spotkań, zadał pytanie, “Co się dzieje z tymi wszystkimi okularami, które są gromadzone?” Śmieje się i mówi:, “Następną rzeczą, którą znaliśmy, byliśmy w Nikaragui.” Byli członkowie VOSH Minnesota odtąd. Z biegiem lat, tęsknili do żadnego z pozostałych rozdziałów VOSH (rodzin) i postanowił przyłączyć VOSH Southeast do Paragwaju. Zrobili misji w Ameryce Środkowej, Ameryka Południowa, Europa, Azji i Afryki, a ta podróż do Paragwaju był ich 15-ci misji. Oni zawsze mówią, że VOSH się zmieniło ich życie i co najważniejsze, VOSH zmieniła się miliony ludzi na całym świecie.

Joanna Starmack (już) Jest to optyka, który pracuje Allina Meical kliniki w Minnesocie obok Dr. John Spencer. Ta podróż była jej pierwsza podróż VOSH misji. Po wysłuchaniu wszystkich wspaniałych rzeczy, które dr. Spencer miał do powiedzenia o VOSH, postanowiła udać się na wycieczkę i wybraliśmy Paragwaj jako jej pierwszy wyjazd, ale miejmy nadzieję, nie jej ostatni.

Marie Spencer Obecnie mieszka i pochodzi z St.. Paweł, MN. Stała zainteresowani wyjazdem do Paragwaju, gdy jej ojciec, John Spencer, dyrektor kliniki powiedział jej o swoich wcześniejszych doświadczeń z misji VOSH. Ona uznała, idzie z nim na poprzedniej misji w Kamerunie. jednak, ona nie sprawiają, że podróż, ale był bardzo zadowoleni, że mamy okazję, aby przejść do Paragwaju. Najbardziej niezapomnianym przeżyciem dla niej było poznanie wszystkich i pomoc wszystkim pacjentom.

Ian Beaumont dorastał w Franklin, Manitoba Kanada i jest studentem trzeciego roku w Illinois College of Optometry. Był żonaty od 2003 i jest ojcem dwóch dziewczynek. po ukończeniu, planuje powrócić do Manitoba ćwiczyć optometria. Ian zawsze chciał zrobić wycieczkę VOSH nawet przed zastosowaniem się do szkoły optometrii. W 2002, Jego matka była w podróży misyjnej do Peru, gdzie wspomaganego okulistów w operacji zaćmy. Jej doświadczenia napędzany chęć iść na podobnej podróży. Teraz, Ian wie co to jest jak podróż VOSH, będzie on na pewno w dalszym ciągu będzie.

Anne Eng jest z Calgary, Alberta Kanada i jest studentem trzeciego roku w Illinois College of Optometry. Idąc na wycieczkę misji zawsze był na liście Anny z "rzeczy do zrobienia jest." Zapisanie się do VOSH-Paragwaj misji zdecydowanie kaprysu dla niej. Przyznaje, że zakres jej wiedzy Paragwaju początkowo była ograniczona do którego głównym kontynentem że przebywał w terminie. jednak, niesamowite doświadczenie było znacznie więcej, niż się spodziewaliśmy, a ona jest wdzięczny za jej impulsywność, ponieważ dał jej możliwość podróżowania do niezwykłego kraju. Ona będzie pamiętać najwięcej wdzięczność wszystkich pacjentów. Aprecjacja że pokazał do niej doprowadził ją uświadomić sobie, jak szczęście, ona jest do otrzymania wykształcenia, który daje jej bezcenny dar wiedzy i umiejętności, aby móc powszechnie pomóc jakości życia innych ludzi. Ona jest wdzięczny spotkały się wszystkie wspaniałe osoby w zespole misji Paragwaj i oczekuje przyszłych misji!

Amanda Kunowski jest studentką II roku w Szkole Optometrii Waterloo znajduje się zaledwie godzinę drogi na zachód od Toronto, Kanada, gdzie ona jest od. Wiedziała, że ​​bardzo chciał jechać na misję podczas pewnym momencie swojej kariery akademickiej i postanowił, że był gotowy i chętny do pomocy po jej pierwszym roku szkoły optometrii. Wybrała Paragwaj dla wielu powodów, która obejmowała że misja została dobrze zorganizowana, położony w bezpiecznej okolicy, a zespół został wykonany z wielu doświadczonych wolontariuszy i lekarzy. Większość jej ulubionych wspomnień pochodzi z pracy w przychodni. Widząc natychmiastową radość i wdzięczność pacjentów 'pokazał jej, że ciężka praca wszystkich wolontariuszy misyjnych będzie pamiętany przez wiele lat.

Shirley Oga jest z Kalifornii i jest studentem trzeciego roku w Illinois College of Optometry. Paragwaj zadaniem było wielkim przeżyciem dla niej. Widząc tak wdzięcznych pacjentów z okularami dano był jednym z jej ulubionych wspomnień. Ona i jej koledzy przyszli razem jako zespół i połączone jak widzieli setki pacjentów. Pierwsze poznać i pracować z każdym, który był częścią misji była przyjemność. Widziała misji VOSH do Paragwaju jako okazję do zdobycia doświadczenia w innego rodzaju warunkach klinicznych. Co zdobyła była znacznie więcej, bo odeszła od podróży z poczuciem celu, usługa, i duma w zawodzie, który wybrała do realizacji.

Sonny Parikha jest studentem trzeciego roku w Illinois College of Optometry w Chicago, Illinois i pochodzi z Skokie, IL. Jednym z głównych powodów, dlaczego chce jechać na tej misji było naprawdę pomóc ludziom, którzy byli w wielkiej potrzebie pielęgnacji oczu. On naprawdę kochał aspekt dozowania okularów dla pacjentów w czasie misji, ponieważ był świadkiem wypłatę całej ciężkiej pracy, która była dokonane. Uśmiech na twarzy pacjenta, kiedy otrzymali okulary był wart milion dolarów. Podróż misja naprawdę otworzył oczy na to, jak ważne jest, aby dać z powrotem do osób, które mają mniej szczęścia. On na pewno zrobić ponownie misję VOSH!

Darshana Patel jest studentem trzeciego roku w Illinois College of Optometry i pochodzi z Indianapolis, W. Kiedy pierwotnie zapisał się do tej podróży, miała nadzieję, że będzie mógł nie tylko dowiedzieć się więcej edukacyjnie, ale także więcej na temat innych ludzi i kultur. Ta podróż spadł niczym tych oczekiwań i rzeczywiście znacznie przekroczył je. w Paragwaju, była w stanie zobaczyć wiele niezwykłych przypadków klinicznych, które nigdy nie myślała, że ​​ona napotkać. Wdzięczność, że pacjenci mieli było niesamowite. Jeden konkretny człowiek był tak podekscytowany, tylko dlatego, że udało mi się dostać parę bifocals kiedy liczyłem tylko parę do czytania. Przez interakcję z ludźmi, była w stanie dowiedzieć się więcej o kulturze i języku Paragwaju, że ona nigdy nie odebrał inaczej. Pracy zespołowej grupy wrażeniem Darshana. Jeden pamięci, że nigdy nie zapomni o podróży byłyby wszystkie śmiech każdej nocy, która dzieliła z nią nowymi znajomymi. Przyszła na wycieczkę misji, nie wiedząc, że wielu dobrze i wyszedł uczucie, że zyskał nową rodzinę. Ona oczekuje z nadzieją uzyskania okazję pracować z tymi samymi ludźmi na przyszłej misji.

Hetal Patel jest studentem trzeciego roku w Illinois College of Optometry pochodzący z Toronto, Ontario Kanada. Powodem, dla którego chciała zrobić to zadanie było, bo wiedziała, że ​​to będzie wspaniałe doświadczenie uczenia się i chciała skorzystać z tej okazji, aby obsługiwać mniej uprzywilejowanych ludzi, którzy są w potrzebie oka opieki zdrowotnej. Odkryła, że ​​podróż dała jej szansę poznania nowych ludzi i dowiedzieć się o ich życiu. Każdego dnia było nowe i ekscytujące przygody. To był zaszczyt dla niej pracować z wolontariuszy Korpusu Pokoju, Ellie, pracownicy i studenci w klinice, aby dać z powrotem do swoich społeczności i Jana, Charlie i reszta ochotników, którzy swój czas poświęcony spróbować uczynić świat lepszym miejscem z każdej podróży, które idą na. Wszyscy była przyjemność pracować i że jest wdzięczny za wszystko, co ona uczy, bo nauczyłem się tak wiele. Paragwaj była jej pierwsza misja VOSH, ale ona może zagwarantować, że nie będzie jej ostatni.

Neal Patel jest drugim roku na Uniwersytecie Waterloo Optometrii z New Brunswick, Kanada. Postanowił zrobić misję VOSH aby zwiększyć swoją wiedzę w dziedzinie chorób oka i optometrii i pomóc społeczności, która była w potrzebie pielęgnacji oczu. Dla Neal, to była niesamowita podróż, która odbyła wiele niezapomnianych doświadczeń pracy z lekarzami i innymi studentami w diagnozowaniu i leczeniu pacjentów potrzebujących.

Craig Pew pochodzi z Teksasu i student trzeciego roku w Illinois College of Optometry. Zawsze chciałem pojechać na wycieczkę misji odkąd rozpoczynając naukę w ICO i Paragwaju wydawało się wielką szansą. Jego ulubionym Przypadek kliniczny był człowiekiem, który miał synechia tylną wraz z masywnym zaćmy. Pacjent był zdenerwowany, bo wszyscy uczniowie chcieli spojrzeć na jego oczach. Stał się zaniepokojony i zdenerwowany, że coś okropnego prawdopodobnie dzieje się z nim, a on zaczął się emocjonalne i płakać. Craig był sympatyczny i ulgę jego niepokój, mówiąc mu, że wszystko będzie dobrze i przekazał go do okulisty. Pomimo strachu, że działania studenta dał mu, pacjent był bardzo wdzięczny za opiekę, którą otrzymał. Sprawa ta dała Craig okazję doświadczyć bardziej osobistej interakcji z pacjentem i uzyskać poczucie kulturze Paragwaju.

Mailynn Pham wynosi od Lawndale, Kalifornia i jest studentem trzeciego roku w Illinois College of Optometry. Chciała zrobić misję podróż VOSH nawet zanim została przyjęta do szkoły optometrii. jednak, była faktycznie obaw w nocy była opuścić iść na wycieczkę. Po spełnieniu wszystkich członków zespołu podróży, wszystkie jej obawy były zmniejszone. Uświadomiła sobie, że był na wycieczce z celów wspólnej pracy z innymi, aby pomóc tym, którzy potrzebują opieki oka. Podróż do Paragwaju był wyjątkowy i niezapomniany dla niej. Ona zawsze będzie nosić w swoim sercu dobroci, miłość, i współczucie, że jej Paragwaju “rodzina” Nie wykazały jedynie pacjentów, jednak do siebie, jak również. Poświęcenie, że była świadkiem na co dzień w Paragwaju naprawdę rozbrzmiewało w niej, a ona jest pewna, że ​​będzie ona nadal nawet po dużo czasu minęło od zakończenia rejsu.

Paul Rollett jest z Calgary, AB, Kanada i jest studentką II roku na Uniwersytecie Waterloo Szkole Optometrii. Paul osobiście zawsze bardzo interesuje i pasjonuje możliwości, jakie stwarza dla optometrii pomocy w krajach rozwijających się. Nie ma zbyt wiele zawodów, które pozwala osobie wziąć tydzień z harmonogramem jedynek i używać ones umiejętności do rzeczywistego znaczenia w świecie. Paweł był zaintrygowany misji Paragwaju, w szczególności ze względu na możliwość, że przedstawiony do pracy na swoim hiszpańskim, a także pracy z zespołem, który wydaje się być bardzo dobrze zorganizowane. Jego ulubionym pamięci kliniki musiałby być dobroć, że nadawali mu na urodziny. To było bardzo niespodziewane, aby uznać i oznaczało to wiele do być traktowany tak dobrze przez naszych gospodarzy i członków zespołu.

Michelle Wong pochodzi z El Paso, Teksas i jest studentem trzeciego roku w Illinois College of Optometry. Powodem, dla którego przyszła na ten wyjazd był, bo chciała w jakiś sposób oddać i zobaczyć, co to będzie jak służyć innym za pośrednictwem optometrii. Jej ulubioną częścią tej misji była możliwość świadkami prawdziwej miłości. To był naprawdę wyjątkowy, aby zobaczyć ludzi przynosząc ich sąsiadów z daleka, aby otrzymać egzamin oczu. Przeżywa prawdziwy upokarzania gościnności i miłości od naszych gospodarzy jest coś, czego nigdy nie zapomnę. Najbardziej pamiętne część misji było w nocy, kiedy przyszedł dwie kobiety z pobliskiego miasta i przeprowadza swoje tańce kulturalnych dla wolontariuszy. Jedna z tancerek wręczyła Charliemu chorągiewkami na końcu tańca i co to reprezentowanego poruszał i urzeczywistnił co cała ta podróż była o. Jej nadzieja dla tej podróży miał być na zawsze zmienił, zostało to osiągnięte, a ona jest wdzięczny za wszystkie wspomnienia.

Nasz początek:

cztery lotniska, trzy samoloty, jazdy autobusem, i ponad dwadzieścia cztery godziny później, nasz zespół przybywa na Clyde E. Bay kliniki w Paragwaju sierpnia 16, 2008. Po otrzymaniu nasze zadania w pokoju i rozliczania, Ellie, nasz wspaniały gospodarz zapewnił nam kolację wraz z piękną muzyką na żywo graną przez dwóch ludzi grających na harfie i gitarze.

Ustawić:

Pierwszy, pacjenci musieli wypełnić formularz, która zawierała pewne bardzo podstawowe informacje dotyczące ich warunków systemowych, a następnie były one rejestrowane i otrzymuje numer. Będą one rozpocząć w pomieszczeniu, w którym ich wizualne acuities zostały odebrane i zaprotokołowane. Beverly by następnie odprowadzić i prowadzić ludzi gotowych z wizualnym pokoju ostrości wzroku do Charliego w pomieszczeniu auto-refrakcji. Stamtąd, decyzja ta będzie się czy pacjent musiał być rozszerzona, czy nie. Zdecydowano się na pozytywnej historii pacjenta cukrzycy, nadciśnienie, jaskra, lub jeśli ich refrakcji nie koreluje z ich wizualnymi acuities. Jeśli pacjent nie może być rozszerzone, były kierowane do obu Dr. Spencer i Dr Hunter lub. Pokój Rivera i Laury. Szybka historia zostanie podjęta, retinoskopii o receptę na okulary, i egzamin zdrowia oczne, użyliśmy bezpośredni oftalmoskopię aby zobaczyć dna żołądka. Jeśli cokolwiek podejrzane uznano wówczas pacjent został skierowany do Alvina w pokoju rozszerzeniu. Jeżeli decyzja została podjęta początkowo rozszerzać, pacjent został skierowany do pokoju Alvina, gdzie zostanie podjęta ciśnienie śródgałkowe i kropli tropikamidem zaszczepił rozszerzają się tak, że szerszy obraz dna oka było widać. Większość pacjentów wyszedł na receptę okularów i będzie czekał na dziedzińcu za Cookie, Joni, i Jerry zrezygnować z okularów. Korekty do okularów zostały osiągnięte przez Jo i Suellen. Ian, Craig, Synek, Mailynn, Michelle, Shirley, Anne, Darshana, Hetal, Amanda, Neal, Marie, Paul miał rano i po południu obroty albo biorą acuities wizualnych, auto-załamują, zobacz pacjentów były rozszerzone, zobacz pacjentów z dr. Spencer lub Hunter, czy też w przychodni. Pierwszy dzień klinice, tłumacze zawarte Ellie, jej córka Laura, Jose (Kuzyn Laury), a czteroosobowa rodzina z Asuncion, którzy znali Ellie. wolontariuszy Korpusu Pokoju przyszedł pomóc w tłumaczeniu i były ogromną pomocą resztę naszych dni kliniki. Ich usługi były bezcenne.

happeningi Clinic (perspektywy studenta):

sierpień 17, 2008: Dzień 1

Nasz zespół był wcześnie, jak śniadanie było o 7 rano, a my wciąż musiał zakończyć konfigurację, zanim otworzył klinikę o 8 rano. Kiedy szliśmy przez podwórze z kliniki i sypialną kwartałach jeść, ku naszemu zdziwieniu, Było wiele osób już czeka, aby być postrzegane przez nas. My ledwo zaczął rano klinikę przy bardzo młody płacz i krzyk chłopca została wniesiona przez matkę. po obserwacji, jedno oko było czerwone, opuchnięte powieki, a więc chłopiec nie mógł otworzyć oczu ze względu na wyraźny obrzęk. Matka ujawniła, że ​​chłopiec został zarysowany przez kota, ale dopiero niedawno było bolesne oko. Był też śluzowo-ropną wydzielinę. Wszystko wskazywało na to, że był preceptal zapalenie tkanki łącznej, który jest infekcja bakteryjna przedniej oka do przegrody oczodołowej aby pacjent otrzymał Vigamox (antybiotyki o szerokim spektrum). Jeśli nie było poprawy w ciągu dwóch dni, pacjent kazano wrócić. Ten młody chłopiec ustawić dźwięk jaki klinika miała być. To miała być długa, trudny, edukacyjny, ale bardzo satysfakcjonujące. Inne ważne sprawy, które były widoczne zawarte odwarstwienia siatkówki, bielactwo, toksoplazmoza, retinopatia cukrzycowa, retinopatię nadciśnieniową, jaskra, zaćma, i zakręty oko.

sierpień 18, 2008: Dzień 2

Nasz pierwszy dzień w klinice było ciekawe, ale dzień 2 okazały się być jeszcze bardziej ekscytujące i satysfakcjonujące. Jeden człowiek wszedł został postrzelony w oko z kula po wyjściu z głową. Widzieliśmy wiele skrzydlików dziś, które są przerostem spojówki, które występują przed promieniowaniem ultrafioletowym ze Słońca. Gdy skrzydlików rosną na rogówce i linii wzroku, Wizja jest osłabiona. Było więcej przypadków toksoplazmozy z których jeden był faktycznie w student pielęgniarstwa kliniki, która pomagała nam tłumaczyć. Toksoplazmoza występuje z infekcją pasożytniczą, która może objawiać się w oczy, aby spowodować utratę wzroku. Student pielęgniarstwa wyjaśnił, że jego wizja była tak, ponieważ był bardzo młody, więc chcieliśmy go chronić swoje dobre oko przepisując okulary do pełnego zużycia czasu. Prawdopodobnie nasz najbardziej pamiętne wystąpienie dnia była starsza kobieta, która przyniosła w słoiku z długim robakiem w nim. Wcześniej tego dnia, miała zakaszlał go z jej ust, a ona była tak dumna pokazując go wszystkim i nawet pozował do zdjęć z nim. Jedna dziewczyna miała bardzo ograniczone widzenie w jednym oku i po dylatacji nikt nie mógł znaleźć odpowiedź na tak dlatego miała takie ograniczenie pola widzenia. jednak, student przechodził obok i zauważyłem, że jej oko zagrał. Badanie zostało przeprowadzone cover by sprawdzić jej ustawienie oczu i to pokazało, że miał oko zagrał, który prawdopodobnie doprowadził do stłumienia i niedowidzenie tego oka. Jeden pacjent wszedł z ciśnienie śródgałkowe w OD 79 mmHg i OS 18 mmHg. Było to szczególnie niepokojące dla nas, studentów, bo nigdy nie widział, że wysokie ciśnienie u pacjenta przed. Po leki obniżające IOP zaszczepienie (travatan, AZOPT, Alphagan P, i Pilocarpine) i powtarzając instalację, presja zostały sprowadzone do OD 28. Po klinice było zamknięte na dzień, większość z nas relaks po pięć więcej pacjentów przybył tłumacząc, że jechał dość trochę czasu, aby przyjść i zobaczyć nas w klinice. Po zgodą Dr. Spencer, byliśmy w stanie zbadać pacjentów mimo klinika został zamknięty na cały dzień.

sierpień 19, 2008: Dzień 3

Klinika widział prawie dwa razy tyle pacjentów dzisiaj jak był widziany w dniu 2. Było więcej przypadków odwarstwienia siatkówki, zaćma, nadciśnieniem i retinopatii cukrzycowej, i jaskry, ale były też przypadki zaniku nerwu wzrokowego, posterior synechia, oraz procedurę usuwania ciała obcego odbywa. Ciekawa sprawa była o chłopcu, który przyszedł się z jego twardówki uprawiane na jego tęczówki i źrenicy prawego oka. Jego matka powiedziała nam, że miał maczetę wypadku, gdy miał zaledwie kilka lat. Jeden ze studentów został rozszerzeniu pacjenta, gdy zauważono, że chociaż jedno oko rozszerzeniu normalnie, w oku bliźniego, południka poziomego wydawało się rozszerzeniu, ale nie pionowy południk źrenicy. Po bliższym oceny, Zaobserwowano, że soczewka nie przylgnęło do tęczówki, a pacjent miał synechia tylną. Pacjent cyclopleged do próby oddzielenia przyczepność, ale spowodował zamknięcie kąta i ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjenta podwyższony tak krople miały obniżyć ciśnienie. Jeden ze studentów zauważył małą nieprawidłowość rogówki pacjenta, ale to nie było to, co było oczywiste,. Okazało się, że metaliczne ciało obce, który usunięto przez Dr.. Spencer. Wizualna ostrość pokój miał również swój udział podniecenia, gdy pacjent miał zajęcie podczas próby zrobienia acuities wizualnych. Lekarz w klinice był tam i od razu została przewieziona do szpitala w Asuncion.

sierpień 20, 2008: Dzień 4

Nawet więcej pacjentów przybył w tym dniu. Widzieliśmy pacjentów z takimi samymi rodzajami powikłań jak dni poprzednich, takie jak odwarstwienia siatkówki, zaćma, nadciśnieniem i retinopatii cukrzycowej, itp. jednak, inna sprawa przedstawia młodą dziewczynę, która przybyła z zaburzeniami motoryki oka i stwierdził, że miała dokładne objawy wycofania Syndrom Duane za. Podczas jej egzaminu, Nie chciała być rozszerzone, ale chcieliśmy dać jej dokładnego przepisu okularowych więc musieliśmy ją cyclopege. Po chwili był bardziej spokojny i zrelaksowany w naszej obecności. Jednym z ważniejszych przypadku do tej pory był po Klinika została zamknięta. Pacjent został przywieziony w przez jego przyjaciela, który miał porysowany rogówki z drutu haczyka. Był w wielkim bólu, więc nadano mu NLPZ, fluorochinolony, i został cyclopleged jakiegoś łagodzenia bólu. Po leczeniu pacjenta, przyjaciel wyglądał na zmartwionego, kiedy chciał zadać nam pytanie. jednak, wszyscy się roześmiał, po zapoznaniu się pytanie. Chciał wiedzieć, czy jego przyjaciel został wolno pić alkoholu. Tej nocy, po kolacji, lokalnych tancerzy przyszedł tańczyć dla nas w ich sukienki kulturalnych. Wszyscy byliśmy dotknął ich ofertą uznania.

sierpień 21, 2008: Dzień 5

Ten ostatni dzień, Mieliśmy większość ludzi zarejestruj się okaże w klinice w porównaniu do poprzednich dni, które zostały tutaj. Jak dotąd, każdy i codziennie były nowe i ekscytujące z nas wszystkich pchany do naszych możliwości. Dzień 5 Nie było inaczej. Jeden niezapomniany sprawa była z młodym mężczyzną, który nie był początkowo przesłanym być rozszerzone, ale gdy student zajrzał do jego dna, Było coś ciemnego i czarne przywiązany do swojego nerwu wzrokowego. To nie było widać, co to było, więc został wysłany do rozszerzone. Młodzieniec miał również historię urazu oka, więc byliśmy ciekawi, aby dowiedzieć się, co było ciemno nieprawidłowości. po dylatacji, wyglądał jak gdyby pacjent miał kanał danej Cloquet korzystający z jego tarczy nerwu wzrokowego do jego obiektywie. Pewna młoda dziewczyna miała skargę, że szukała pod czarnym pokładzie. Ten podniósł parę brwi, bo nikt nie wiedział, co to naprawdę znaczy, ale po obserwacji, widać było, że miała trochę opadanie powiek, a jej broda została podniesiona, ale to nie była odpowiedź, dlaczego widziała “pod płytką.” Okazało się, Miała oka problemu ruchliwość i miał problemy podniosła wzrok prowadzi nas do przekonania, że ​​miała lepszą lub gorszą rectus ukośny powikłania.

Koniec:

Po naprawie wszystkich pacjentów w Paragwaju, trudno było pojąć, jak wszyscy chodził w ich codziennym życiu bez korekcji refrakcji. Wyobraźmy sobie świat bez okularów i wyobrazić sobie, widząc rozmazany obraz swojego dziecka za każdym razem spojrzeć na niego / nią. Jednym z najbardziej satysfakcjonujących doświadczeń z misji nastąpił w dozowaniu, gdzie pacjenci otrzymali okulary. Każdy członek VOSH pracy w ambulatorium próbowali swoich najtrudniej znaleźć dokładną receptę pacjent potrzebne, ale trudno było znaleźć dokładną receptę w wielu oknach darowanych okularach. Nawet jeśli nie możemy podać dokładnej recepty, dano najbliższy receptę, że mogliśmy znaleźć. Gdy pacjenci umieścić na okulary, były natychmiast ekstatyczna i wdzięczny dla poprawy ich wizji. Coś tak proste, takie jak jasną wizję, która jest brane za pewnik codziennie był tak bardzo cenione przez tych pacjentów. Świadkami ich wdzięczność i uznanie dla różnicą, że dokonane w ich wizji był niezwykle satysfakcjonujące.

W przybliżeniu 2500 Pacjenci później 139 których skierowania zaćma 42 otrzymane okularów, wszyscy odejść ze świadomością, że wspomnienia, które wykonane w Paragwaju zawsze będzie częścią tego, kim my wszyscy jesteśmy teraz. Mamy nadzieję do zmian i wzmocnioną wizję w wielu. Skończyło naszego czasu w Paragwaju, ale w dalszym ciągu nasz czas razem jako nową rodzinę w Buenos Aires, Argentyna na nasz R&R.

Z wyrazami szacunku,

Mailynn H Pham